Drie dagen Noord Tohoku in september door Eva

 

Dag 1 Tokyo – Aomori – Hirosaki – Aomoriya – Misawa 

Op de ochtend van 24 september vloog ik samen met mijn reisgenoten van Haneda Airport in Tokyo naar Aomori Airport in het noorden van Japan. We hadden een strak schema en dus stapten we na aankomst vrijwel direct de bus in, op weg naar de eerste activiteit. Na enige tijd rijden kwamen we aan bij het Wa-Rassen Nebuta museum in Aomori stad.

Dit museum geeft meer inzicht in het beroemde Nebuta festival dat ieder jaar van 2 t/m 7 augustus wordt gehouden in Tohoku. Meerdere steden doen mee aan dit festival en iedere stad heeft zijn eigen bijbehorende muziek, dans en praalwagens. Deze prachtige praalwagens, gemaakt van washi papier en ijzerdraad, zijn het hoogtepunt van het festival. Sommige wagens kunnen meer dan 5 meter hoog zijn. De makers doen er dan ook zo’n 9 maanden over om de praalwagens te ontwerpen. De resultaten zijn zeer indrukwekkend!

   

Het museum is niet erg groot maar geeft wel een mooi inzicht in de geschiedenis van het festival en hoe de wagens gemaakt worden door middel van foto’s en video’s. Daarnaast staan er ieder jaar nieuwe wagens tentoongesteld die de voorgaande zomer zijn gebruikt op de festivals.

Na het museum reden we door naar een grote fruitboerderij waar je voor een paar honderd yen zelf fruit mag plukken. Vooraf kregen we uitleg over de verschillende soorten fruit die de boerderij kweekt en daarna mochten we zelf de appels plukken. Dit was naar mijn idee niet zo bijzonder omdat we in Nederland ook veel appels hebben. Het is wel leuk dat je na het plukken de appels mag meenemen om zelf op te eten.

 

We verbleven niet langer dan 30 minuten op de boerderij en reden daarna door naar het kasteel van Hirosaki. Dit kasteel ligt in Hirosaki park en is in de lente één van de best bezochte plekken om de kersenbloesems te bezichtigen, maar ook buiten de kersenbloesem periode is het een prachtig park.  Toegang tot het Hirosaki kasteel kost 300 yen. Ik kon vooral erg genieten van het prachtige uitzicht op Mount Iwaki dat je vanaf het kasteel hebt.

Het bezoek aan het Hirosaki kasteel was de laatste activiteit van deze dag. De bus bracht ons naar het luxe Hoshino Resort Aomoriya in het plaatsje Misawa. Wat een prachtige accommodatie is dit! De kamers hebben een traditionele stijl, maar met een modern randje. In één van de restaurants van de ryokan mochten we een speciaal Nebuta stijl diner bijwonen. Tijdens dit traditioneel Japanse diner werden er verschillende dansen van het Nebuta festival opgevoerd, onder begeleiding van live muziek. Na het diner ging iedereen naar zijn kamer, moe van alle nieuwe indrukken en verzadigd van het lekker eten.

   

Dag 2 Misawa – Semboku

We begonnen de tweede dag in Tohoku met een wandeling in het Towada-Hachimantai National Park. Er zijn meerdere wandelingen mogelijk in het natuurpark, maar wij volgden het pad langs de Oirase rivier. Na al het busreizen was het heerlijk om even actief bezig te zijn. Tijdens het wandelen kwamen we ook een waterval tegen, gaaf om te zien.

Na de wandeling stapten we allemaal weer de bus in om naar de volgende bestemming te gaan. Het openbaar vervoer in Noord-Tohoku is helaas (nog) beperkt, dus zonder auto of bus is het lastig om te verplaatsen. Daarnaast is het soms best lang reizen naar de volgende bestemming. Gelukkig wordt je onderweg wel beloond met prachtige uitzichten en natuur.

   

Na een traditioneel Japanse lunch bracht de bus ons naar het dorpje Semboku in de Akita prefectuur. Daar stond ons een spannende activiteit te wachten, we gingen namelijk allemaal in tweetallen op homestay. Voor 1 nacht verbleven we bij een Japans gezin thuis. Dit vond ik persoonlijk best spannend, maar gelukkig waren de gastouders erg aardig. Het gezin waar ik en mijn reisgenoot verbleven woont met drie generaties op een mooie grote boerderij, midden op het platteland. Bij aankomst stond er direct een huisgemaakt diner met producten uit hun tuin voor ons klaar. Een hartelijk ontvangst. Soms was het communiceren met het gezin wel lastig omdat zij voornamelijk alleen Japans spraken, maar gelukkig had iedereen veel geduld en kwamen we er steeds wel uit.

   

Na het diner was het tijd om naar het lokale badhuis te gaan. De meeste gezinnen uit die omgeving gaan nog steeds regelmatig naar het badhuis in plaats van thuis te douchen. Ik vond het een leuke en bijzondere ervaring om zo’n niet-toeristisch badhuis te bezoeken.

We sliepen die avond in traditioneel Japanse stijl op een futon in één van de prachtige tatami kamers. Het voelde een beetje gek om bij mensen te logeren die we totaal niet kende, maar door hun gastvrijheid en interesse in ons kregen we ook welkom gevoel.

Dag 3 Semboku – Morioka 

Om half 8 ging de wekker en stond de oma van het gezin alweer klaar met een zelfgemaakt ontbijt. Dat is nog eens lekker wakker worden! Na het ontbijt nam de oma van het gezin ons mee naar de tuin waar naast vele soorten groentes en fruit ook bloemen worden gekweekt. Samen plukten we de nodige ingrediënten voor de lunch. Ik vind het erg bijzonder dat dit gezin bijna geheel zelfvoorzienend is. Alles wat ze in de tuin en op de rijstvelden kweken wordt gebruikt voor gerechten, zelfs de bloemen.

Toen we genoeg hadden geplukt voor de lunch, nam de opa van het gezin ons mee naar de rijstvelden die het gezin beheert. Dit waren er enorm veel, overal waar je keek stond rijst, klaar om geoogst te worden. Wij mochten helpen met het oogsten, een behoorlijk inspannend werkje zo in de volle zon. Als beloning mochten we een rondje op de tractor rijden.

   

Al snel was het tijd om terug te gaan naar de boerderij, waar we samen de lunch zouden bereiden. We leerden hoe we zelf het gerecht Kiritanpo konden maken. Kiritanpo is plakkerige rijst, gekneed om een houten stok. Om de rijst een knapperig bruin laagje te geven, worden alle stokken naast het vuur gezet. Als de Kiritanpo een bruin randje heeft wordt er over de buitenkant een laag miso saus gesmeerd. Dit geeft de rijst meer smaak. Het was erg leuk om samen met de opa en oma van het gezin dit gerecht te maken. Kiritanpo is namelijk een speciaal gerecht uit de Akita prefectuur.

Helaas was het na de lunch alweer tijd om afscheid te nemen van ons gastgezin. De meeste tijd hebben we met de opa en oma van het gezin doorgebracht. Zij waren erg geïnteresseerd in ons en de rest van het gezin eigenlijk bijna niet. Dit vond ik verrassend omdat meestal de oudere Japanse generatie niks van de buitenlandse toeristen wilt weten en de jongere generatie juist wel. 

De homestay was tevens ook de laatste activiteit van deze snelle rondreis. De bus bracht ons naar de laatste accommodatie in Morioka. Daar hebben we met de hele groep nog gezellig bij een Izakaya (Japanse bar) gegeten en gedronken.

Vanuit Morioka station rijden er shinkansen treinen naar Tokyo station. De volgende morgen werden we dan ook binnen 3 uur terug naar Tokyo gereden vanwaar ieder weer zijn eigen weg ging.